من بودم و تنهایی و یک راه بی انتها
یک عالم گله و خدایی بی ادعا
گم شده بودم میان دیروز و فردا
تا تو را یافتم.. با تو خودم را یافتم

صدایت در گوشم پیچید
نگاهت در چشمانم نقش بست
نشان دادی به من آنچه بودم
آری، با تو رسیدم من به اوج خودم

نامم را خواندی.. گفتی بارانم
بارانی شد دل و چشمانم
آری بارانی شدم تا ببارم
اما ای کاش بدانی تویی آسمانم

بی تو نه معنا دارد باران
نه معنا دارد خورشید و نه رنگین کمان
ای که شبیه تر از خود به منی
بگو تا آخر راه با من هم قدمی

...که تنها کسی که مرا در زندگی شاد می کند کسی است که به من می گوید :تو مرا شاد کردی .

...که هرگز نباید به هدیه ای از طرف کودکی ‌،نه گفت

...که همیشه برای کسی به هیچ عنوان قادر به کمک کردنش نیستم دعا می کنم

عاشقی یاد گرفتنی نیست
هیچ مادری گریه را به کودکش یاد نمی دهد
عاشق که بودی
دست کم
تشری که با نگاهت می زدی
دل آدم را پاره نمی کرد
مهم نیست
من که برای معامله نیامده ام
اصل مهم این است
که هنوز تمام راه ها به تو ختم می شوند
وتو در جیب هایت تکه هایی از بهشت را پنهان کرده ای
نوشتن
فقط بهانه ای است که با تو باشم
اگر چه
این واژه های نخ نما قابل تو را ندارند … .

از بَر شده ام عشق ، تو را بی کم و بی کاست

پایان تو اینبار ز آغاز تو پیداست

دست تو برای دل من رو شده دیگر

این آتش افروخته از گور تو برپاست!

شادی ست اگر با تو به قدر سر سوزن

غم هست اگر با تو به اندازۀ دنیاست

             ****

سخت است دری سمت خدا باز نباشد

وقتی که رگِ خوابِ هوس دست زلیخاست

ای قوم به حج رفته بدنبال چه هستید؟

هر جا زخدا یاد شود کعبه همانجاست

           ****

گل در بر و می بر کف و با این همه اوصاف

باب دل من نیست بساطی که مهیاست

از طالع نحسِ دلمان است که هر چیز

ما خواسته بودیم اگر ، عشق نمی خواست

آغوش تو را باز کن ای مرگ ، که چون رود

ما را عطش بوسه زدن بر لب دریاست

در پاسخ من عشق تبسم زد و فرمود :

کوتاهی من نیست ، تقاضای تو بالاست

تقصیر تو را گردن تقدیر نیانداز

خوب و بد هر واقعه ، از ماست که برماست!

بیا با من ...
بیا تا آنجایی که خطوط به هم میرسند
بیا با من تا جائیکه میتوانی بخوانمت
تا پایان انتظار عاشقانه ام
تا پایان توان بی رمقم
بیا با من ...
با دستانت
با روحت
با تمام عشقی که داری

 بیا با من ...

می خواهم آن باران گمشده ی رویایی را برایت زنده کنم

بیا با من تا انتهای همان شب

که در زیر رویایی ترین باران عشق ، با هم همقسم شدیم ...
 

باز هم اومدم ...

اما اینبار با یه روح بارونی ،

با یه عشق تازه ...

اومدم بگم میخوام عاشقونه با خدا و برای خدا باشم 

 اومدم تا قسم عشقم رو با بهترینم همراه قاصدکهای نقره ای باغ آرزوهام

به گوش خدا برسونم ...

و اومدم تا دوباره در کنار شما

زیباترین لحظات زندگیم رو توی دفتر خاطراتم ثبت کنم .

و اومدم بگم ...

( به نام تکسوار آسمونها )

_{امیدوارم حال تو،باشد همیشه رو براه .شکرخدا ،من هم ندارم غصه ای؛جز دوری از آن روی ماه}

 _{از راه دور ، سوسن سلامت می کند ، مریم دعاگوی شماست .هان راستی ،پروانه اینجا پیش ماست ،او هم دعاگوی شماست}

 _{یادش بخیر ! با آن صدای شرشرت ،ما روزهایی داشتیم .یا راستش ،آن وقت هادر قلب تو ،ما نیز جایی داشتیم}

 _{باران من ،حالا که تابستان شده،ما منتظر ،ما تشنه ایم .دیگر بیا ، دیگر غم دوری بس است .ما بیش از اینها تشنه ایم}

_{باور بکن لبخند ما را تشنگی،از روی لب دزدیده است .اصلاً بپرس در باغ ما،این چند روز ،آیا گلی خندیده است ؟}

_{این نامه را کوکب نوشت.از جانب گلهای باغ .حتماً بیا .دیگر خداحافظ تمام.}

_{قربان تو.مینای باغ}

با نگاه گرم و بی ریا و عاشقت زبون گرفت

تنها منم و تو
یک مُشت آرزو
پایان ماجرا …

بگذار این کلاغ ،
یکبار هم شده ،
به خانه اش برسد